კაცმა უთხრა: მე ბევრი ქალი მომწონს. არ შემიძლია მხოლოდ ერთთან ვიყო - ქალმა საპასუხოდ გაუღიმა. კაცმა უთხრა: მე ჩემთვის ვარ.. თავისუფალი და არავის წინაშე ვალდებული... ქალმა სიგარეტს მოუკიდა და თვალები დაბლა დახარა. კაცმა უთხრა: მე მომწონს ქალები რომლებიც მიგებენ და აფასებენ ჩემს თავისუფლებას და არ ვაპირებ არაფრის შეცვლას. ქალმა უგემურად გაიღიმა და კვამლი გამოუშვა. კაცმა უთხრა: მოდი კარგი დრო გავატაროთ, მე შენ მომწონხარ. ქალმა სიგარეტი ჩააქრო და თვალებში შეხედა. კაცი მიხვდა რომ არც ქალი იყო უარზე. კაცმა კითხა: ალბათ ბევრი კაცები გყავდა.. ქალი ჩაეხუტა და ძლიერად მიეკრო. კაცმა ჰკითხა: ჩემთან კარგად გრძნობ თავს? ქალმა თვალები დახუჭა და აკოცა. დილით წასვლისას კაცმა უთხრა: შენთან კარგი დრო გავატარე , მაგრამ მოდი ეს ყველაფერი ჩვენს შორის დარჩეს. ქალმა ხელი გაუწოდა და მხრებიდან უხილავი მტვერი გადაფერთხა. კაცმა უთხრა: როგორმე დაგირეკავ ქალმა თავი დაუქნია და კარები მოკეტა. კაცმა იმ საღამოსვე დარეკა.. მაგრამ ქალი სახლში არ იყო. მხოლოდ გვიან ღამით დაუკავშრდა მო

კიდევაც ვნახავ გაზაფხულს, ყელ-მოღერებულს იასა, სიკვდილის სიცოცხლედ მქცეველს, იმის სიტურფეს ღვთიანსა, ამწვანებულსა მთა-ბარსა, დამწყაზრულს, ყვავილიანსა. კიდევაც ვნახავ ცა სჭექდეს, თოვლის წილ წვიმა ცვიოდეს, ანოყივრებდეს მიწასა, მდინარეები ხვიოდეს, აღარვინ იტანჯებოდეს და აღარც ვისა ჰშიოდეს; სიმართლის გამარჯვებასა მთაზე არწივი ჰყიოდეს; მეც მას ბანს ვეუბნებოდე, გული აღარა მტკიოდეს. გუშინწინ ვნახე, გუშინაც, გველი სწამლავდა იასა, აშლიდა შხამსა და გესლსა, ვერ კი აძლევდა ზიანსა. დღეს ვხედავ, ია მთელია, სუნნელოვანი, ნაზია, ვუცქერ და ვამბობ იმასვე: რა ტურფა, რა ლამაზია! გველი დაღოღავს მუცლითა, ახრჩობს ბოღმა და ბრაზია. კიდევაც ვნახავ, უხვადა ვარდნი, იანი ჰყვავოდენ. ნაცარ-მტვრად იყვნენ ქცეულნი, ვინაც გუშინა ზვაობდენ; შხამის და გესლის მთესველნი მოისპნენ, არარაობდენ, ჩვენის სიკვდილის მსურველნი ყორნები ვეღარ ჩხაოდენ! დაჰბეროს სიცოცხლის სიომ მომაკვდავს არე-მარესა, გაუათასდეს სინათლე ცაზე მზესა და მთვარესა, უხვადა სძღვნიდენ წყალობას ამ ჩვენს დაჩაგრულს მხარესა. ჩვენ

ბევრჯერ, გულნატკენს ფეხს რომ გადგავენ, ასე გგონია, რაღაც მთავრდება, იმედდაკარგულ დარდიან ფიქრებს, გულის სიღრმეში ცრემლი წასკდებათ, როცა დაცემულს ზურგს შეგაქცევენ და ვერ ამჩნევენ შენში რა ხდება, ჩემთვის ეს გრძნობა უცხო არ არის, ვიცი, მკერდში, რომ გული გაკვდება, გამომიცდია, ვისაც ენდობი, ღალატი მისი სულს რომ აჩნდება, წაქცეული რომ არვის სჭირდები და არ აფიქრებთ რა გემართება, სწორედ ამიტომ უნდა წამოდგე, რაც დაითმინე მადლად დაგხვდება, უიმედობას არ შეეჩვიო, უფალმა შეგქმნა თავის ხატებად, თუ მოინდომებ და ცას შესწვდები, მაშინ არასდროს გაგიავდრდება, შენი ცხოვრება თვითონ მოხატე, ეს გზა უშენოდ არ დამთავრდება, ბედნიერება შენში მოძებნე, გულის სიღრმეში რომ იმალება, თუკი იპოვი, მაშინ გჯეროდეს, რაც გინატრია მართლა ახდება...